Mazurska Małga, Chwalibogi, Piec, Ulesie czy Ruda, warmiński Jełguń oraz Sójka - to wsie, których już nie ma. Podobnie jest z Orzechowem leżącym na terenach komunistycznego imperium łańskiego. Do roku 1977 wsią opiekowała się rodzina Biess, która przechowywała też klucze do kościoła. Orzechowo przestało istnieć po jej wyjeździe do Niemiec. Jednak już po 1952 roku, gdy w Łańsku powstał ośrodek wypoczynkowy Urzędu Rady Ministrów, Warmiaków z Orzechowa siłą zmuszono do wyprowadzki.Orzechowo (niem. Nusstal) położone jest w gmninie Olsztynek wśród lasów, bagien i jezior. Obecnie mieszkają tu 4 osoby. Ochronie podlega układ wsi z pozostałościami zabudowy wiejskiej z kościołem i cmentarzem.Wieś powstała prawdopodobnie w roku 1575 w dobrach kapituły warmińskiej. Założono ją jako osadę młyńską zasiedloną przez Polaków. We wsi istniał kościół wizytowany w 1739 r. przez biskupa Krzysztofa Szembeka. Wedle przyjętego zwyczaju corocznie szła stąd pielgrzymka do Głotowa. Dane z lat 1785 i 1820 określają Orzechowo jako królewską wieś chłopską, z 15 domami i 85 mieszkańcami.Na początku XX w. założono cmentarz katolicki. W 1910 r. z inicjatywy ks. Proboszcza Kierszpowskiego zbudowano kościół katolicki pod wezwaniem Jana Chrzciciela. Kościół uważany jest za jeden z najpiękniejszych na terenie gminy Olsztynek. W 1939 r. mieszkało tu 14 rodzin, była szkoła, dom parafialny dla starszych ludzi, kuźnia.Wieś uległa wyludnieniu na skutek działań pobliskiego ośrodka wypoczynkowego Urzędu Rady Ministrów w Łańsku. Ówczesne władze państwowe i PZPR dążyły do likwidacji wioski i przejęcia gruntów z przeznaczeniem m.in. na tereny łowieckie. W 2005 r. mieszkało w Orzechowie 12 osób, dziś 4.
Początek Orzechowa sięga 1575 roku. Wieś powstała na polanie otoczonej jeziorem Wyry i wiekowym lasem. Chyba najpiękniejszą pozostałością po nieistniejącej już miejscowości jest kościół pw. św. Jana Chrzciciela. Świątynia została wybudowana w stylu neogotyckim w 1910 roku, a jej konsekracji dokonano w 1913 roku. W prace przy budowie świątyni zaangażowani byli mieszkańcy pobliskich wsi, czyli Orzechowa, Plusk, Ząbia, Rybak i Swaderek. Do budowy kościoła użyto kamieni polnych i cegły, którą wypalano w pobliskim lesie. W środku kościoła znajduje się neogotycki konfesjonał, barokowy ołtarz główny oraz drewniany żyrandol - na nim znalazło się epitafium ufundowane przez rodziny poległym w czasie I Wojny Światowej. Są też organy sygnowane słowami: Orgelbauanstalt Bruno Goebel Sohne, Konigsberg. 1938. Okna ozdabiają witraże.O warmińskiej historii tego miejsca świadczy też stary cmentarz z polskimi nazwiskami oraz dwie kapliczki przydrożne, które z powagą strzegą pustki i ciszy.
